Kaplica ma plan wydłużonego prostokąta złożonego z dwóch kwadratowych przęseł i przęsła apsydialnego zamkniętego trzema bokami ośmioboku. Na sklepieniu zachowały się trzy zworniki z wielolistną rozetą i przedstawieniami figuralnymi (św. Małgorzata z Antiochii i Archanioł Michał walczący ze smokiem). Kaplica jest najstarszą częścią katedry, bowiem ukończono ją już w r. 1322. Niezwykłe bogactwo dekoracji architektonicznej i wystroju rzeźbiarskiego wiąże się z grobowym przeznaczeniem, gdyż budowla miała służyć za miejsce pochówku biskupa Nankera. Pierwotnie znajdował się w niej ołtarz z kamienną nastawą, jednak jeszcze w XIV w. usunięto go, a dwa fragmenty nastawy wmurowano w fasadę po bokach wejścia głównego.
Zdajemy sobie wszyscy dobrze sprawę, że wejść do tej Katedry nie można bez wzruszenia. Więcej powiem: nie można do niej wejść bez drżenia wewnętrznego, bez lęku bo zawiera się w niej - jak w mało której Katedrze świata - ogromna wielkość, którą przemawia do nas cała nasza historia, cała nasza przeszłość.
Kardynał Karol Wojtyła