Relikwiarz na głowę św. Stanisława
(skarbiec katedry na Wawelu),
Relikwiarz powstał ok. r. 1504, ufundowany przez królową Elżbietę Rakuszankę, przy pomocy biskupa krakowskiego Jana Konarskiego. To arcydzieło złotnictwa późnogotyckiego zostało wykonane przez krakowskiego rzemieślnika Marcina Marcinka (Marcińca) znanego z prac (w większości nie zachowanych) dla krakowskiego dworu królewskiego. Relikwiarz należy do długiego szeregu dzieł sztuki ukazujących sceny z życia św. Stanisława, wykonanych w pocz. w. XVI. Przedstawia on w kolejności sceny: Kupno wsi przey św. Stanisława, Wskrzeszenie Piotrowina, Sąd królewski, Męczeństwo św. Stanisława, Rozsiekanie zwłok św. Stanisława, Orły strzegące zwłok św. Stanisława,Kanonizację św. Stanisława. Wawelski relikwiarz na głowę św. Stanisława świadczy dobitnie o kulcie, jakim męczennik cieszył się wśród władców z dynastii Jagiellonów.
Zdajemy sobie wszyscy dobrze sprawę, że wejść do tej Katedry nie można bez wzruszenia. Więcej powiem: nie można do niej wejść bez drżenia wewnętrznego, bez lęku bo zawiera się w niej - jak w mało której Katedrze świata - ogromna wielkość, którą przemawia do nas cała nasza historia, cała nasza przeszłość.
Kardynał Karol Wojtyła